Co badania naukowe mówią o kontrastujących wzorach?

Umysł dziecka nie funkcjonuje dokładnie tak jak dorosłego. W nowo poznawanym świecie maluszka tyle się dzieje, że może to być aż przytłaczające. Wysoko kontrastujące kształty i wzory pozwalają zapoznać się dziecku z prostymi wzorami i zachęcić w ten sposób do ćwiczenia koncentracji nie męcząc w żaden sposób małego mózgu.

 

Wysoko kontrastujące kształty mogą wydawać się dorosłym nudne, ale zostały zaprojektowane w taki sposób aby przyciągnąć uwagę najmłodszych, a efekty zabaw przy takich wzorach są zadziwiające.

 

Naukowcy wielokrotnie udowadniali, że noworodki wolą patrzeć na geometryczne kształty czarno białe niż na te same wzory w pastelowych, jasnych kolorach. Dopiero w późniejszych miesiącach zaczynają interesować się także tymi w różnych odcieniach innych kolorów.

Na początku lat 60 – tych poprzedniego wieku, Dr Robert Fantz, psycholog rozwoju na Uniwersytecie Ohio, który wierzył, że dzieci poniżej drugiego roku życia mogą mieć prawidłową ostrość wzroku, zaprojektował doświadczenie.

 

Polegało ono na tym, że dziecko siedziało jakby w pudełku czy domku z otworkiem do podglądania jego zachowania przez opiekuna.

 

Następnie badacz umieszczał bezpośrednio w zasięgu wzroku dziecka dwa przedmioty: tablicę z biało czarną szachownicą oraz gładką kartę w kolorze jasnoszarym. Obserwując później dzieci okazało się, że zawsze wybierają one kartę z szachownicą.

Źródło: Fantz, R. “Maturation of Pattern Vision in Young Infants.” Journal of Comparative and Physiological Psychology, Vol. 55

 

Po odkryciu tego faktu, inne badania postanowiły pogłębić to zagadnienie. Dr Bower, który był badaczem behawioryzmu na Uniwersytecie w Edinburgh dobrze znanym ze swoich badań nad rozwojem dzieci, zaprezentował niemowlętom szereg różnych silnie kontrastujących, białych i czarnych kształtów, jak również gładkie białe, czerwone i żółte karty.

Ponownie dzieci wybierały patrzenie na biało- czarne kształty i wzory.

Źródło: Bower, T.G.R., “A Primer of Infant Development. San Francisco: W.H. Freeman and Co.,

 

Dr Filip Salapatek, psycholog dziecięcy z Uniwersytetu Minnesota, zaprojektował urządzenie elektroniczne śledzące uwagę dziecka. Zaobserwował, że dzieci poruszają oczami wzdłuż krawędzi czarnego trójkąta na białym tle, a nie skupiają się na środku czarnej figury, czy bieli tła.

 

Opisał wówczas, że dziecko szuka krawędzi, ponieważ tam właśnie kontrast pomiędzy dwoma kolorami jest największy.

Źródło: Salapatek, P.H., Kessen, W., “Visual Scanning of Triangles by the Human Newborn.”, Journal of Experimental Child Psychology, 

 

Bardziej współczesne badania potwierdzają, że zdolność widzenia przez niemowlęta obejmuje widzenie barwne dla kolorów wysoko kontrastujących (na przykład biały, czarny, intensywny czerwony, czy ciemny granat), oraz wrażliwość na kontrast wzorów, z naciskiem na jak największy.

Źródło: Dr. Craig, Ron, Edinboro University of Pennsylvania, “Infant Physical Development”

Kolory najbardziej kontrastujące ze sobą, są jednocześnie najbardziej dla dzieci intrygujące i zachęcające.

 

 

Ma to związek z rozwojem oka noworodka.

 

Pręciki i czopki czyli struktury siatkówki odpowiedzialne za percepcję kolorów, nie są na tym etapie jeszcze wystarczająco dojrzałe aby dostrzec i rozróżnić odcienie różu, żółci, zieleni czy fioletu.

 

Silnie kontrastujące wzory i kolory są dla niego najbardziej przystępne i upodobanie to trwa przynajmniej do 9 miesiąca życia.

 

Ze wszystkich figur geometrycznych, dzieci są najbardziej zainteresowane okręgami. Wynika to z faktu, że o wiele łatwiej jest oczom noworodka podążać za krawędzią okręgu niż na przykład kwadratów.

 

Dodaj do tego istotność wysokiego kontrastu pomiędzy figurą a tłem, a dowiesz się, dlaczego niemowlę tak uwielbia na tle jaśniejszej piersi, ciemniejszy sutek, który jest pierwszym okręgiem w życiu maluszka.

Źródło: Chaze, B.A., Ludington, S.M., “Infant Stimulation in the Intensive Care Nursery”, American Journal of Nursing, Vol. 84, No. 1, (Jan. 1984, pp. 68-71.